Επιβλητικός και μεγαλόπρεπος υψώνεται ο απότομος βράχος, στην κορυφή του οποίου είναι σκαρφαλωμένη η Μονή της Αγίας Τριάδος. Ο επισκέπτης και προσκυνητής, κουρασμένος από τη δύσκολη κατάβαση στην κοιλάδα αρχικά και την ανάβαση έπειτα στο βράχο, ανταμείβεται πλουσιοπάροχα με τη μαγευτική θέα που αντικρύζει από ψηλά από τους εξώστες της μονής. Στα νότια, στα πόδια του βράχου, απλώνεται η πόλη της Καλαμπάκας, με τον Πηνειό ποταμό νωχελικά ξαπλωμένο στη κοίτη του και τους ορεινούς όγκους του Κόζιακα και της Πίνδου στο βάθος. Από δυτικά φαίνεται η Μονή Βαρλαάμ και λίγο πιο πέρα του Μεγάλου Μετεώρου. Ανατολικά και πολύ κοντά βρίσκεται η Μονή του Αγίου Στεφάνου.

Η ανάβαση στο βράχο της Αγίας Τριάδος παλιότερα γινόταν με ανεμόσκαλα και με το παραδοσιακό δίχτυ. Στα 1925, επί Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών Πολυκάρπου [Θωμά] και επί ηγουμένου της μονής Νικάνδρου Σταθοπούλου, έγινε η λαξευτή κλίμακα με τα 140 περίπου σκαλοπάτια της, που χρησιμοποιεί ο σημερινός επισκέπτης.

Κατά την παράδοση, που δεν επιβεβαιώνεται όμως και από άλλες μαρτυρίες και πηγές, η μονή πρωτοκτίστηκε το 1438 από κάποιο μοναχό Δομέτιο. Για το πρόσωπο αυτό τίποτε απολύτως δεν γνωρίζουμε. Δεν αποκλείεται, όπως συνέβη και στους περισσότερους άλλους μετεωρίτικους βράχους, οι πρώτοι ερημίτες να έκτισαν εδώ τα ασκηταριά τους στις αρχές του ΙΔ΄ αιώνα.

Στα 1684, δίπλα στο ιερό, προστέθηκε ένα μικρό σκευοφυλάκιο. Το κτηριακό συγκρότημα της μονής συμπληρώνουν η τράπεζα, τα κελλιά, αίθουσες υποδοχής, δεξαμενές και άλλοι βοηθητικοί χώροι. Σήμερα όλα είναι ανακαινισμένα και περιποιημένα.

Στη Μονή της Αγίας Τριάδος ανήκουν σήμερα 124 χειρόγραφα, που φυλάσσονται (απο το 1953) στο σκευοφυλάκιο της Μονής του Αγίου Στεφάνου. Στη συλλογή αυτή των χειρογράφων συμπεριλαμβάνονται και οι κώδικες που ανήκαν και βρίσκονταν παλαιότερα (μέχρι το 1909) στις άλλες μικρότερες μετεωρικές μονές, Αγίου Νικολάου Αναπαυσά και Ρουσάνου. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει η προσωπική βιβλιοθήκη (που ασφαλώς περιλάμβανε πολλά και σπάνια παλαιότυπα) του Κλεινοβίτη, λόγιου και δραστήριου, επισκόπου Σταγών Παϊσίου (1784, Μαΐου 12-1808), την οποία είχε δωρίσει στη Μονή της Αγίας Τριάδος. Δυστυχώς, η βιβλιοθήκη αυτή δεν σώζεται σήμερα. Χάθηκε, πιθανότατα, κατά την περίοδο του τελευταίου πολέμου, μαζί με άλλα πολύτιμα κειμήλια και ιερά σκεύη της μονής.